Een organisatie geeft opdracht om een nieuwe ICT-omgeving te laten inrichten en beheren. De organisatie laat haar oude omgeving achter bij de vorige leverancier, maar achteraf blijkt dat daarbij data verloren is gegaan. De opdrachtgever stelt de nieuwe leverancier aansprakelijk voor dit dataverlies, maar klopt dat wel? De rechter velt hierover een oordeel.
Data wel of niet migreren?
De opdrachtgever raakt bij de overgang van de oude naar de nieuwe ICT-leverancier 53 GB aan data kwijt die was opgeslagen op een DTO/i-schijf. De klant beweert dat de nieuwe leverancier niet alleen de ICT-omgeving zou inrichten en beheren, maar ook data uit de oude omgeving zou veiligstellen/migreren. Daarom vindt hij dat de leverancier in kwestie tekort is geschoten in de nakoming van haar verplichtingen.
De nieuwe ICT-leverancier is het dar niet mee eens en dus verschijnen beide partijen in de rechtbank. Hier worden alle contractstukken en gerelateerde mailwisselingen uitgebreid beoordeeld.
Wat staat er in het contract?
De opdrachtgever beweert dat de nieuwe leverancier verplicht was het beheer van de volledige oude ICT-omgeving over te nemen, waaronder de DTO/i-schijf.
Partijen hebben echter geen eenduidige definitie gegeven van de term ‘beheer’. Aangezien het geschil gaat over het beschikbaar houden van data uit de oude omgeving, besluit de rechter de term ‘beheer’ in die zin te gebruiken.
Als de overeenkomst dan bekeken wordt, blijkt dat niets erop wijst dat het beheer van de oude ICT-omgeving zou worden overgenomen door de nieuwe leverancier. De betreffende i-schijf bevindt zich daarnaast op een lokale server van de oude leverancier, waartoe de nieuwe leverancier geen toegang had. Temeer niet omdat er ook data van andere klanten opgeslagen was en het een specifiek(e) product/dienst van de oude leverancier betrof.
Had de nieuwe leverancier de data wel moeten veilig stellen?
Uit het contract blijkt dus dat het beheer van de oude omgeving niet zou worden overgenomen. Echter was wel bekend bij opdrachtgever en de nieuwe leverancier dat rond de ingang van hun contract de data op de i-schijf door de oude leverancier verwijderd zou worden.
Had de nieuwe leverancier deze data dan wel veilig moeten stellen?
De rechter oordeelt van niet. In de initiële offerte was een prijs geoffreerd voor de migratie van data uit de oude omgeving. De opdrachtgever heeft hierop de volgende reactie gegeven: “Datamigratie tool hebben we niet nodig: Niet akkoord. Er gaat 0 data over.”
Daarop is de offerte aangepast en zijn de kosten voor de datamigratietool op 0 gezet. Deze offerte is door de opdrachtgever ondertekend.
Als de data op deze schijf van cruciaal belang was, dan had de opdrachtgever hier aandacht aan moeten besteden en dat is niet gebeurd. Daarbij komt ook nog dat de nieuwe leverancier herhaaldelijk en ondubbelzinnig heeft medegedeeld dat de opdrachtgever de data zélf kon kopiëren naar de nieuw ingerichte SharePoint back-up site. Tot slot heeft de oude leverancier de opdrachtgever per e-mail gewaarschuwd over de termijn waarop de data van de schijf verwijderd zou worden.
Volgens de rechter rust er op dit punt dan ook geen waarschuwingsplicht op de nieuwe leverancier.
Eindoordeel: nieuwe leverancier is niet aansprakelijk voor dataverlies
De rechter oordeelt dat de nieuwe ICT-leverancier niet aansprakelijk kan worden gesteld voor eventuele schade die de opdrachtgever heeft geleden als gevolg van dataverlies uit de oude ICT-omgeving. Uit de overeenkomst blijkt dat er geen afspraken zijn gemaakt over het beheer van de oude IT-omgeving. Daarnaast heeft de opdrachtgever de offerte zelf gewijzigd, zodat datamigratie uitdrukkelijk geen onderdeel meer uitmaakte van de opdracht.
Blijf op de hoogte!
Op de hoogte blijven van deze en andere rechtszaken en ontwikkelingen in ICT-recht? Meldt u zich dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en ontvang onze blogs automatisch in uw mailbox.